Overheden zijn niet enthousiast over zelfmoord. Er zijn wetten tegen actieve hulp bij zelfdoding en tegen ongeoorloofde handel in geneesmiddelen.
Verder wordt met maatregelen geprobeerd middelen die zelfdoding vergemakkelijken zo ver mogelijk weg te houden bij het publiek.
De tegenwerking bestaat ook uit het bemoeilijken van informatieverschaffing over zelfdoding, met onder meer als gevolg dat YouTube een videokanaal over dat onderwerp sloot.
Nederland
Wie dood wil, mag zich in Nederland wel door een arts, maar niet door familie, vrienden of anderen laten helpen. Dat wil zeggen, hulp door de laatsten is alleen toegestaan als de zelfmoord mislukt.
Wetboek van Strafrecht, artikel 294, tweede lid:
Hij die opzettelijk een ander bij zelfdoding behulpzaam is of hem de middelen daartoe verschaft, wordt, indien de zelfdoding volgt, gestraft met een gevangenisstraf van ten hoogste drie jaren of geldboete van de vierde categorie. Artikel 293, tweede lid, is van overeenkomstige toepassing.
De toevoeging van artikel 293 betreft doktershulp. Een boete in de vierde categorie bedraagt maximaal 22.500 euro.
Openbaar Ministerie: Euthanasie/ hulp bij zelfdoding
Euthanasiewet
Euthanasie is in Nederland verboden, tenzij…
• Inspectie Gezondheidszorg en Jeugd: Euthanasie
• Wet toetsing levensbeëindiging op verzoek en hulp bij zelfdoding
Rijksoverheid
Laatste nieuws over levenseinde en euthanasie:
Buitenland
Sommige andere landen doen minder moeilijk over hulp bij zelfdoding, bijvoorbeeld Duitsland en Zwitserland.
In Duitsland is het aanreiken van middelen of anderszins helpen bij iemands zelfmoord toegestaan, maar actief handelen als bijvoorbeeld het zetten van een injectiespuit mag hier zelfs een arts niet. Ook verbiedt de Duitse wet het op zakelijke grondslag assisteren bij zelfmoord.
De bureaucratie rond de uitstaphulp in Zwitserland is gigantisch – veel documenten nodig – en de kosten belopen algauw 10.000 euro.